Премия Спинозы
Премия Спинозы (нидерл. Spinozapremie) — высшее нидерландское научное отличие[1], присуждаемое ежегодно правительственной Нидерландской организацией научных исследований (нидерл. Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek) (NWO). Вручается с 1995 года. Размер премии 2,5 миллиона евро[2][3][4][5][6][7][8]. Названа в честь Бенедикта Спинозы. Её называют нидерландской Нобелевской премией[9][10].
Лауреаты
- 1995 — Frank Grosveld, Эдвард Ван ден Хёйвель,
Герард 'т Хоофт, Frits van Oostrom - 1996 — Johan van Benthem, Питер Ниджкамп, George Sawatzky
- 1997 — Фредерик Кортландт, Bob Pinedo, Rutger van Santen
- 1998 — Jan Hoeijmakers, Хендрик Ленстра, Pieter Muysken
- 1999 — Carlo Beenakker, René de Borst, Anne Cutler, Ronald Plasterk
- 2000 — Эвина ван Дисхук, Даан Френкель, Dirkje Postma
- 2001 — Доррет Боомсма, Ханс Клеверс, Bert Meijer, Hans Oerlemans
- 2002 — Хенк Барендрегт, Els Goulmy, Ad Lagendijk, Frits Rosendaal
- 2003 — Lans Bovenberg, Корнелис Деккер, Роберт Дейкграф, Jan Luiten van Zanden
- 2004 — Jaap Sinninghe Damsté,
Бернард Феринга, Marinus van IJzendoorn, Michiel van der Klis - 2005 — René Bernards, Peter Hagoort, Detlef Lohse, Александр Схрейвер
- 2006 — Jozien Bensing, Carl Figdor, Ben Scheres, Ян Занен
- 2007 — Deirdre Curtin, Marcel Dicke, Leo Kouwenhoven, Wil Roebroeks
- 2008 — Marjo van der Knaap, Joep Leerssen, Тео Расинг[11], Willem de Vos
- 2009 — Albert van den Berg, Michel Ferrari, Мартен Схеффер
- 2010 — Naomi Ellemers, Marijn Franx, Piet Gros, Ineke Sluiter
- 2011 — Heino Falcke, Patti Valkenburg, Эрик Верлинде
- 2012 — Mike Jetten, Ieke Moerdijk, Эннмари Мол, Alexander Tielens
- 2013 — Михаил Кацнельсон[12], Piek Vossen, Bert Weckhuysen
- 2014 — Dirk Bouwmeester, Коринн Хофман, Mark van Loosdrecht, Theunis Piersma
- 2015 — René Janssen, Birgit Meyer, Aad van der Vaart, Cisca Wijmenga
- 2016 — Wilhelm Huck, Лоди Наута, Mihai Netea, Bart van Wees
- 2017 — Эвелин Кроне, Albert J.R. Heck, Мишель Оррит, Alexander van Oudenaarden
- 2018 — Анна Ахманова, Carsten de Dreu, John van der Oost, Marileen Dogterom
- 2019 — Bas van Bavel, Ronald Hanson, Amina Helmi, Yvette van Kooyk
- 2020 — Nynke Dekker, Jan van Hest, Pauline Kleingeld, Sjaak Neefjes
- 2021 — José van Dijck, Marc Koper, Lieven Vandersypen, Maria Yazdanbakhsh
- 2022 — Thea Hilhorst, Klaas Landsman, Corné Pieterse, Ignas Snellen
Примечания
- ↑ De mens als een autonoom individu? Het coronavirus maakt korte metten met dat idee | Trouw
- ↑ Spinoza prize — Research — Universiteit Utrecht. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 19 апреля 2016 года.
- ↑ Spinozapremies | Onze toponderzoekers | Ons toponderzoek | Onderzoek | Rijksuniversiteit Groningen. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 29 апреля 2016 года.
- ↑ NWO Spinoza Prize — AISSR — University of Amsterdam. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано из оригинала 2 июня 2016 года.
- ↑ Three Spinoza Prizes for Leiden scholars — News 2010 — News & Events. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 4 августа 2016 года.
- ↑ NWO Spinoza Prize winners — Top researchers — Vrije Universiteit Amsterdam. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 5 мая 2016 года.
- ↑ NWO Spinoza Prizes 2014 announced | EurekAlert! Science News. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 7 мая 2016 года.
- ↑ Q&A: Spinoza Prize winner on the science of water recycling. Дата обращения: 30 апреля 2016. Архивировано 4 июня 2016 года.
- ↑ Physics and Astronomy (joint degree UvA/VU) - Universiteit van Amsterdam
- ↑ Birgit Meyer: ‘Intuïtie is onze opening naar de wereld’ | De Volkskrant
- ↑ NWO Spinoza Prize 2008. Netherlands Organisation for Scientific Research (27 августа 2014). Дата обращения: 12 сентября 2015. Архивировано из оригинала 24 марта 2019 года.
- ↑ Интервью с лауреатом премии Спинозы Михаилом Кацнельсоном: Наука: Наука и техника: Lenta.ru. Дата обращения: 20 августа 2016. Архивировано 17 сентября 2016 года.
Ссылки
- Сайт премии Архивная копия от 2 августа 2020 на Wayback Machine (англ.)
- Лауреаты Архивная копия от 10 мая 2016 на Wayback Machine (англ.)