Eois

Eois
Eois grataria ab mediofusca
Eois grataria ab mediofusca
Научная классификация
Царство:
Подцарство:
Без ранга:
Без ранга:
Без ранга:
Надкласс:
Инфракласс:
Надотряд:
Подотряд:
Клада:
Клада:
Apoditrysia
Клада:
Obtectomera
Клада:
Macroheterocera
Надсемейство:
Семейство:
Подсемейство:
Larentiinae
Род:
Eois
Международное научное название
Eois Hübner, 1818
Синонимы[1]
  • Amaurinia Guenée, 1858
  • Amphibatodes Warren, 1895
  • Anthyria Swinhoe, 1892
  • Bardanes Moore, 1888
  • Cambogia Guenée, 1858
  • Cretheis Meyrick, 1886
  • Phrudoplaga Warren, 1894
  • Prasinoscia Warren, 1905
  • Pseudasthena Moore, 1887
  • Psilocambogia Hampson, 1893
Типовой вид
Eois russearia Hübner, 1818
Логотип Викивидов
Систематика
в Викивидах
Логотип Викисклада
Изображения
на Викискладе
NCBI  704302
EOL  34161

Eois (лат.) — род бабочек-пядениц из подсемейства мелкокрылых пядениц (Larentiinae). Включает около 250 видов.

Распространение

Встречаются, главным образом, в Неотропике. Из 250 видов более 200 (>83 %) встречаются в Неотропическом регионе, 12 % — в Азиатско-Австралийском регионе и 5 % — в Африке. В Неотропическом регионе большинство видов (55 %) были описаны из тропических Анд (Колумбия, Эквадор, Перу и Боливия), за ними следуют Центральная Америка и Карибский бассейн (28 %), а также остальная часть Южной Америки (17 видов). Крупные регионы, такие как бассейн Амазонки, восточная часть Южной Америки, а также север Перу, сильно недопредставлены. Исследования регионального разнообразия доказывают, что влажные тропические Анды являются горячей точкой разнообразия рода. На лесном градиенте высот (1020—2670 м над уровнем моря) на юго-востоке Эквадора в настоящее время известно 154 морфовида, из которых описано только ≈12 %. Региональное видовое богатство в Центральной Америке ниже (Коста-Рика, 66 наблюдавшихся морфовидов по градиенту от 40 до 2730 м; описано ≈29 %)[2].

Описание

Бабочки мелких размеров, размах крыльев 12—20 мм. Форма и рисунок крыльев разнообразны: основной цвет жёлтый, зелёный или коричневый, некоторые с мелко сетчатой сеткой линий, некоторые с пятнами или полосами, а другие почти однородны по цвету. Гусеницы преимущественно зелёные, с коричневыми, красными или чёрными пятнами или полосами; другие полностью темные. У одних клад личинки удлинённые, прозрачно-зеленоватые, у других — толстые и ярко окрашенные; один вид даже имитирует птичий помет. Личинки имеют типичный геометрический план строения, со стройными телами, отсутствием ложноножек на 3—5 брюшных сегментах и небольшими изменениями основного рисунка щетинок, обнаруженных у других larentiines[2][3].

Биология

Гусеницы Eois являются специализированными фитофагами кустарников и виноградных лоз Piperaceae (в основном рода Перец), и их диверсификация отражает существенную диверсификацию хозяев гусениц. Известно, что личинки Eois также питаются представителями семейства Хлорантовые, но из более чем 10 000 записей о выращивании в Коста-Рике, Эквадоре, Бразилии, Перу и Аргентине имеется менее 300 сообщений об этом семействе растений[2][3].

Систематика

Род представляет собой одну из двух крупнейших таксономических групп (наряду с родом Eupithecia) подсемейства бабочек-пядениц Larentiinae и основу трибы Asthenini[2][3]. Eois в 2002 году был исключён из Asthenini[4], но в 2011 снова включён в эту трибу[5].

Классификация

Род был впервые выделен в 1818 году немецким натуралистом Якобом Хюбнером (1761—1826). Это крупнейший род трибы Asthenini, описано около 250 видов. Большинство видов Eois (82 %) были описаны между 1891 и 1920 годами; примерно половина всех видов всего двумя авторами: английским лепидоптерологом Уилямом Уорреном (1839—1914) и французским энтомологом Полем Догнином (1847—1931). Общее разнообразие рода оценивается в >1000 видов в Неотропическом регионе[2][6][7].

  • E. abbreviata Dognin, 1906
  • E. acerba Dognin, 1900
  • E. adimaria Snellen, 1874
  • E. agroica Dyar, 1913
  • E. albigirisea Dognin, 1913
  • E. albosignata Dognin, 1911
  • E. alticola (Aurivillius, 1925)
  • E. amarillada Dognin, 1893
  • E. amaryllaria Schaus, 1901
  • E. amydroscia Prout, 1922
  • E. angulata Warren, 1904
  • E. anisorrhopa Prout, 1933
  • E. antiopata Warren, 1904
  • E. apyraria Guenée, 1858
  • E. arenacea Dognin, 1912
  • E. atrostrigata Warren, 1894
  • E. aurata Warren, 1897
  • E. azafranata Dognin, 1893
  • E. basaliata Warren, 1907
  • E. batea Druce, 1892
  • E. beebei Fletcher, 1952[3]
  • E. bellissima Warren, 1904
  • E. bifilata Warren, 1895
  • E. binaria Guenée, 1858
  • E. biradiata Dognin, 1910
  • E. bitaeniata Prout, 1910
  • E. bolana Dognin, 1899
  • E. boliviensis Dognin, 1900
  • E. borrata Dognin, 1893
  • E. borratoides Prout, 1910
  • E. brasiliensis Prout, 1933
  • E. brunnea Warren, 1904
  • E. brunneicosta Dognin, 1916
  • E. burla Dognin, 1899
  • E. camptographata Prout, 1922
  • E. canariata Dognin, 1903
  • E. cancellata Warren, 1906
  • E. carmenata Druce, 1892
  • E. carnata Druce, 1892
  • E. carrasca Dognin, 1899
  • E. cassandra Druce, 1892
  • E. catana Druce, 1892
  • E. cedon Druce, 1892
  • E. cervina Warren, 1901
  • E. cinerascens Warren, 1907
  • E. ciocolatina Warren, 1907
  • E. citriaria Schaus, 1912
  • E. cobardata Dognin, 1893
  • E. coerulea Warren, 1905
  • E. cogitata Dognin, 1915
  • E. coloraria Schaus, 1901
  • E. commixta Warren, 1904
  • E. concatenata Prout, 1910
  • E. consocia Warren, 1897
  • E. contractata Walker, 1861
  • E. contraversa Warren, 1907
  • E. costalaria Schaus, 1901
  • E. cressigenes Prout, 1921
  • E. crocina Schaus, 1912
  • E. cymatodes Meyrick, 1886
  • E. chasca Dognin, 1899
  • E. chione Prout, 1933
  • E. chrysocraspedata Warren, 1897
  • E. decursaria Möschler, 1886
  • E. deleta Schaus, 1912
  • E. delicatula Warren, 1904
  • E. diapsis Prout, 1932
  • E. dibapha Schaus, 1912
  • E. dione Schaus, 1912
  • E. dissensa Schaus, 1912
  • E. dissimilaris Moore, 1887
  • E. diversicosta Prout, 1911
  • E. dorisaria Schaus, 1913
  • E. dryantis Schaus, 1912
  • E. dryope Schaus, 1912
  • E. elongata Schaus, 1912
  • E. encina Dognin, 1899
  • E. ephyrata Walker, 1863
  • E. escamata Dognin, 1893
  • E. expressaria Walker, 1861
  • E. fasciata Warren, 1901
  • E. filiferata Dognin, 1912
  • E. flavata Warren, 1896
  • E. flavifulva Warren, 1904
  • E. flavotaeniata Warren, 1895
  • E. fragilis Warren, 1900
  • E. fucosa Dognin, 1912
  • E. fulva Prout, 1910
  • E. fulvicosta Dognin, 1912
  • E. funiculata Warren, 1904
  • E. furvibasis Dognin, 1913
  • E. fuscicosta Dognin, 1912
  • E. gemellaria Guenée, 1858
  • E. glauculata Walker, 1863
  • E. golosata Dognin, 1893
  • E. goodmani Schaus, 1913
  • E. grataria (Walker, 1861)
  • E. griseicosta Warren, 1904
  • E. guapa Schaus, 1912
  • E. haematodes Warren, 1907
  • E. haltima Schaus, 1901
  • E. heliadaria Guenée, 1858
  • E. hermosaria Schaus, 1901
  • E. heza Dognin, 1899
  • E. hocica Dognin, 1899
  • E. hulaquina Dyar, 1914
  • E. hyperythraria Guenée, 1858
  • E. ignefumata Dognin, 1910
  • E. imitata Warren, 1907
  • E. impletaria Walker, 1866
  • E. incandescens Herbulot, 1954
  • E. inconspicua Warren, 1907
  • E. inflammata Dognin, 1910
  • E. ingrataria Warren, 1898
  • E. innocens Warren, 1902
  • E. insignata Walker, 1861
  • E. insolens Warren, 1905
  • E. insolita Dognin, 1913
  • E. insueta Schaus, 1912
  • E. intacta Warren, 1904
  • E. internexa Dognin, 1910
  • E. isabella Schaus, 1901
  • E. isographata Walker, 1863
  • E. jifia Dognin, 1899
  • E. lavendula Warren, 1907
  • E. lavinia Schaus, 1912
  • E. laxipecten Herbulot, 2000
  • E. leucampyx Prout, 1926
  • E. lilacea Dognin, 1909
  • E. lilacina Warren, 1904
  • E. lineolata Warren, 1897
  • E. lucivittata Warren, 1907
  • E. lunatissima Schaus, 1915
  • E. lunifera Dognin, 1912
  • E. lunulosa Moore, 1887
  • E. macrozeta Herbulot, 1988
  • E. marcearia Guenée, 1858
  • E. margarita Dognin, 1910
  • E. mediogrisea Dognin, 1912
  • E. mediostrigata Warren, 1907
  • E. memorata Walker, 1861
  • E. mexicaria Walker, 1866
  • E. mictographa Prout, 1933
  • E. mixosemia Prout, 1926
  • E. multilunata Dognin, 1912
  • E. multistrigaria Warren, 1901
  • E. muscosa Dognin, 1910
  • E. muscularia Dognin, 1900
  • E. myrrha Schaus, 1912
  • E. nacara Schaus, 1901
  • E. naias Schaus, 1912
  • E. neclas Druce, 1892
  • E. necula Druce, 1892
  • E. neutraria Guenée, 1858
  • E. nigriceps Warren, 1907
  • E. nigricosta Prout, 1926
  • E. nigrinotata Warren, 1907
  • E. nigriplaga Warren, 1897
  • E. nigrosticta Warren, 1901
  • E. noctilaria Schaus, 1901
  • E. numeria Druce, 1892
  • E. numida Druce, 1892
  • E. nundina Druce, 1892
  • E. nympha Schaus, 1912
  • E. obada Druce, 1892
  • E. obscura Dognin, 1909
  • E. occia Druce, 1892
  • E. odatis Druce, 1892
  • E. olivacea Felder, 1875
  • E. olivaria Schaus, 1901
  • E. operbula Dyar, 1913
  • E. ops Druce, 1892
  • E. oressigenes Prout, 1921
  • E. pallidicosta Warren, 1907
  • E. pallidula Warren, 1896
  • E. pararussearia Dognin, 1901
  • E. paraviolascens Dognin, 1900
  • E. parva Dognin, 1918
  • E. paulona Schaus, 1927
  • E. parumsimii Doan, 2024[3]
  • E. percisa Warren, 1907
  • E. perfusca Herbulot, 1988
  • E. perstrigata Warren, 1907
  • E. peruviensis Schaus, 1901
  • E. phaneroscia Prout, 1922
  • E. plana Dognin, 1918
  • E. planetaria Warren, 1907
  • E. planifimbria Prout, 1922
  • E. platearia Schaus, 1901
  • E. plicata Moore, 1888
  • E. plumbacea Warren, 1894
  • E. plumbeofusa Warren, 1901
  • E. polycima West, 1930
  • E. primularis Prout, 1922
  • E. pseudobada Dognin, 1918
  • E. pseudolivacea Doan, 2024[3]
  • E. punctata Dognin, 1913
  • E. punctifera Dognin, 1911
  • E. pyrauges Prout, 1927
  • E. quadrilatera Dognin, 1899
  • E. rectifasciata Fletcher D. S., 1958
  • E. reducta Herbulot, 1988
  • E. relaxaria Snellen, 1874
  • E. restrictata Warren, 1901
  • E. reticulata Schaus, 1901
  • E. roseocincta Warren, 1908
  • E. rubiada Dognin, 1893
  • E. rubicunda Dognin, 1912
  • E. russearia Hübner, 180, 1818
  • E. sagittaria Snellen, 1874
  • E. sanguilinea Warren, 1895
  • E. sanguilineata Warren, 1901
  • E. saria Dyar, 1913
  • E. scama Dognin, 1899
  • E. semipicta Warren, 1897
  • E. semirosea Dognin, 1913
  • E. semirubra Warren, 1896
  • E. seria Dognin, 1900
  • E. serrilineata Prout, 1910
  • E. signaria Schaus, 1901
  • E. silla Dognin, 1899
  • E. simulata Dognin, 1911
  • E. singularia Schaus, 1901
  • E. snellenaria Möschler, 1882
  • E. sordida Warren, 1897
  • E. stellataria Warren, 1907
  • E. suarezensis Prout, 1923
  • E. subangulata Walker, 1861
  • E. subcrocearia Snellen, 1874
  • E. subpallida Dognin, 1913
  • E. subtectata Walker, 1861
  • E. tegularia Guenée, 1857
  • E. tertulia Dognin, 1893
  • E. tessellata Warren, 1897
  • E. thetisaria Schaus, 1913
  • E. tiebaghi Holloway, 1979
  • E. toporata Schaus, 1901
  • E. trillista Warren, 1905
  • E. trinotata Warren, 1895
  • E. undulosaria Warren, 1897
  • E. undulosata Warren, 1901
  • E. veniliata Walker, 1861
  • E. verisimilis Prout, 1922
  • E. versata Walker, 1861
  • E. vinosata Warren, 1907
  • E. violada Dognin, 1899
  • E. warreni Dognin, 1913
  • E. xanthoperata Warren, 1897
  • E. yvata Dognin, 1893
  • E. zenobia Schaus, 1912
  • E. zorra Dognin, 1896

Примечания

  1. BioLib genus Eois
  2. 1 2 3 4 5 Gunnar Brehm, Florian Bodner, Patrick Strutzenberger, Frank Hünefeld, and Konrad Fiedler. Neotropical Eois (Lepidoptera: Geometridae): Checklist, Biogeography, Diversity, and Description Patterns (англ.) // Annals of the Entomological Society of America. — 2011. — Vol. 104. — P. 1091—1107. doi:10.1603/AN10050.
  3. 1 2 3 4 5 6 Doan, L.M., Miller, J.S., Brown, J.W., Forister, M.L. & Dyer, L.A. 2024. Two new species of the hyperdiverse geometrid moth genus Eois (Lepidoptera, Geometridae, Larentiinae) from Ecuador, with descriptions of early stages. ZooKeys 1192: 111—140. DOI: 10.3897/zookeys.1192.111275
  4. Xue, Dayong; Scoble, Malcolm J. (27 июня 2002). A review of the genera associated with the tribe Asthenini (Lepidoptera: Geometridae: Larentiinae). Bulletin of the Natural History Museum. Entomology Series. 71 (1): 77–133. doi:10.1017/S0968045402000044. Архивировано 28 сентября 2021. Дата обращения: 22 февраля 2024.
  5. Viidalepp, J. 2011: A morphological review of tribes in Larentiinae (Lepidoptera: Geometridae). Zootaxa, 3136: 1—44. https://mapress.com/zootaxa/2011/f/z03136p044f.pdf
  6. Eois Hubner 1818 catalogueoflife.org
  7. Eois Hubner 1818. taxapad.com

Литература

  • Moraes SS, Murillo-Ramos L, Machado PA, Ghanavi HR, Magaldi LM, Silva-Brandão KL, Kato MJ, Freitas AVL, Wahlberg N (2021b) A double-edged sword: Unrecognized cryptic diversity and taxonomic impediment in Eois (Lepidoptera, Geometridae). Zoologica Scripta 50(5): 633—646. https://doi.org/10.1111/zsc.12488
  • Õunap E, Viidalepp J, Truuverk A (2016) Phylogeny of the subfamily Larentiinae (Lepidoptera: Geometridae): Integrating molecular data and traditional classifications. Systematic Entomology, 41(4): 824—843. https://doi.org/10.1111/syen.12195
  • Strutzenberger P, Brehm G, Bodner F, Fiedler K (2010) Molecular phylogeny of Eois (Lepidoptera, Geometridae): Evolution of wing patterns and host plant use in a species-rich group of Neotropical moths. Zoologica Scripta 39(6): 603—620. https://doi.org/10.1111/j.1463-6409.2010.00440.x
  • Strutzenberger P, Brehm G, Fiedler K (2011) DNA barcoding‐based species delimitation increases species count of Eois (Geometridae) moths in a well‐studied tropical mountain forest by up to 50 %. Insect Science 18(3): 349—362. https://doi.org/10.1111/j.1744-7917.2010.01366.x
  • Strutzenberger P, Brehm G, Gottsberger B, Bodner F, Seifert CL, Fiedler K (2017) Diversification rates, host plant shifts and an updated molecular phylogeny of Andean Eois moths (Lepidoptera: Geometridae). PLOS ONE 12(12): e0188430. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0188430

Ссылки

  • Savela, Markku. Eois Hübner, 1818. Lepidoptera and Some Other Life Forms. Дата обращения: 22 февраля 2024.